Przez ostatnie tygodnie temat związany ze społecznością LGBTQ+ w Polsce jest szeroko dyskutowany, a różnice w opiniach poszczególnych środowisk są bardzo widoczne. Zaostrzenie tego sporu zbiegło się w czasie z rezydencją badawczo-artystyczną Irène Mélix – aktywistki i artystki z Drezna, miasta partnerskiego Wrocławia. W swoim projekcie Mélix sięga jednak głębiej – wychodząc poza dyskusje czy konflikty – uwidacznia uniwersalne aspekty człowieczeństwa: potrzebę bliskości, miłości i akceptacji, która towarzyszy każdemu z nas.
Ogłoszenia zebrane przez Mélix w postaci zina stworzonego z ERS – wrocławską graficzką i ilustratorką – przedstawiają szerokie spektrum kobiecości. Ekskluzywne kluby dla czytelniczek książek, „Amazonki rodem z wyspy Safony”, artystki i fanki sportu, prawniczki i lekarki, melomanki, matki i studentki – wszystkie one poszukują przyjaciółek, partnerek i towarzyszek. Pochodzą z Polski, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Australii, Francji lub są obywatelkami świata. Ich ogłoszenia publikowane były w latach 20. w Breslau, 80. w Lyonie, 70. w Kolonii czy w 2000 roku w Sydney lub Pradze.
„W rubryce z ogłoszeniami dla samotnych serc ciężko jest skończyć z samotnością, ale się jeszcze nie poddałam i wciąż szukam tutaj prawdziwej partnerki”.
Mélix zaprasza nas także do świata dźwięku. Pop-upowa instalacja „Lonely Hearts” – umiejscowiona w studiu artystki na trzecim piętrze Tamki – to kobieca i bardzo osobista podróż przez audiosferę samotności. Słuchając czytanych przez lektorkę anonsów poznajemy intymne historie kobiet, które przez większość życia szukały towarzyszek. Zaproszenie do nawiązania kontaktu, przeplatane między czterema kanałami audio, stanowi portret kobiet na wskroś współczesnych, bardzo ludzkich i pełnych emocji, potrzebujących bliskości drugiej osoby. Historie te są bardzo współczesne i każdy z nas może się z nimi utożsamiać.
Irène Mélix jest absolwentką kulturoznawstwa na Uniwersytecie w Hildesheim oraz Hochschule für Bildende Künste Dresden. Mélix działa na styku aktywizmu, sztuki i zaangażowania politycznego. Punktem wyjścia do jej praktyki artystycznej są badania historyczne, akcje mocno zakorzenione w kontekstach społeczno-politycznych, te dotyczące kwestii płci i jej roli, co w efekcie przekłada się na realizacje przy użyciu zróżnicowanych mediów: artystka rysuje, tworzy prace oparte o techniki sitodruku, wydaje ziny i publikuje prace wideo.
