Znak zapytania w tytule debaty podsumowującej tegoroczną edycję konferencji jest celowy. Nie wiemy przecież, czy w wyniku spotkań wokół „Miasta i Kultury” uda nam się kompromis zdefiniować i określić w jakim stopniu jest on istotny dla sektora kultury. Kompromis w kulturze jest pojęciem bardzo płynnym i tak naprawdę zależy od formuły pracy danej organizacji czy instytucji, ich statusu finansowego i administracyjnego, a przede wszystkim od ich profilu programowego. Towarzyszy nam jednak przeświadczenie o tym, że o kompromisie powinniśmy rozmawiać i spróbować wspólnie ustalić w jakich obszarach jesteśmy skłonni iść na ustępstwa, kiedy konkretnie dojście do porozumienia jest ważniejsze niż autonomia artystyczna, a wreszcie jak nasze doświadczenia w tworzeniu oferty kulturalnej we współpracy z innymi przekładają się na nasz stosunek do kompromisu właśnie.
Temat analizujemy w gronie polskich menedżerów kultury, którzy na przestrzeni ostatniej dekady mieli ogromny wpływ na jej kształt. Pragniemy odwołać się do ich doświadczeń, wiedzy i opinii, wskazując na tytułowe dla rozmowy pytanie jako potencjalny – być może mylący? – kierunek zmian, które w Polsce obserwujemy od kilku lat. Obserwujemy je z jednej strony z niepokojem o przyszłość polskiej kultury, a z drugiej strony z zaciekawieniem i fascynacją – przecież zmiany te generują w naszym środowisku procesy związane z samoorganizacją, współpracą na najbliższym mieszkańcom naszych miast poziomie, a przede wszystkim sprawiają, że w obliczu coraz mocniej widocznych podziałów pragniemy inicjować rozmowy, mediacje i współpracę osadzoną ponad konfliktami i różnicami światopoglądowymi.
/
„Bez kompromisu?” – debata podsumowująca konferencję „Miasto i Kultura”
19.10.2018, 16:30-18:00 | Barbara, Świdnicka 8B | wydarzenie odbędzie się w języku polskim
Uczestnicy: Joanna Kiliszek (Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie), Viola Krajewska (Centrum Sztuki WRO), Magdalena Sroka, Aleksandra Szymańska (Instytut Kultury Miejskiej), Michał Merczyński (Malta Festival)
Prowadzenie: Jakub Szreder (Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie)
Streaming debaty: pik.wroclaw.pl
Rejestracja na konferencję „Miasto i Kultura” – TUTAJ
/
Joanna Kiliszek jest historykiem sztuki i kuratorem specjalizującym się w sztuce współczesnej. Od stycznia 2016 r. jest doktorantką i badaczką w „Innowacyjnej Sieci Szkolenia Marie Skłodowska-Curie: Nowe podejścia do ochrony sztuki współczesnej”. Jest asystentem na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki w Międzykatedralnej Pracowni „NOVUM” Ochrony i Konserwacji Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Posiada tytuł magistra na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Studiowała także na Wydziale Nauk Humanistycznych Uniwersytetu w Kolonii. W latach 2008-2014 była zastępcą dyrektora Instytutu Adama Mickiewicza, w latach 2001-2007 dyrektorem Instytutu Polskiego w Berlinie, w latach 1996-2001 dyrektorem Instytutu Polskiego w Lipsku. Inicjatorka, badaczka i koordynatorka ogólnopolskiego projektu „WIZUALNE NIEWIDZIALNE. Sztuki wizualne w Polsce: warunek, rola i znaczenie” na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Kiliszek jest także członkiem Sekcji Polskiej Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA. Mieszka i pracuje w Berlinie oraz Warszawie.
Viola Krajewska jest dyrektorką Centrum Sztuki WRO, kuratorką wystaw, autorką tekstów i redaktorką wydawnictw poświęconych zagadnieniom sztuki współczesnej, realizatorką programów kulturalnych dla TVP2, współzałożycielką niezależnej inicjatywy artystycznej Open Studio/WRO (1988 r.) i Festiwalu WRO (1989 r.) oraz współzałożycielką i dyrektorką programową Biennale WRO (od 1993 roku do dziś), dyrektorką (od utworzenia w 2007 r.) oraz autorką założeń programowych, wystawienniczych i edukacyjnych instytucji, realizowanych zgodnie z zasadą nieodpłatnego uczestnictwa w kulturze wdrożoną we WRO pod hasłem „Zamiast Bileterów – Przewodnicy Sztuki”. Ukończyła studia kulturoznawcze na Uniwersytecie Wrocławski (teoria kultury) oraz podyplomowe studia w PWSFTiT (organizacja produkcji). Prowadziła konwersatorium medioznawcze w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego (w 2003-2009). Jako redaktorka i producentka zrealizowała ponad 200 autorskich audycji telewizyjnych emitowanych na antenie TVP2 poświęconych problemom, postaciom i wydarzeniom sztuki współczesnej. Redaktorka i autorka tekstów katalogów wystaw oraz publikacji książkowych i multimedialnych z zakresu historii i teorii sztuki mediów, m.in. „Od Monumentu do Marketu. Sztuka wideo i przestrzeń publiczna” (2005 r.), „Józef Robakowski: Obrazy energetyczne. Zapisy bio-mechaniczne 1970-2005” (2007 r.),” Ukryta Dekada. Polska sztuka wideo 1985-1995” (2010 r.); seria „Widok WRO Media Art Reader” (od 2009 r.). Jako ekspertka w dziedzinie kultury medialnej i społeczeństwa informacyjnego brała udział w konferencjach Rady Europy i EUNIC, pełniła funkcję nominowanego doradcy MKiDN w komisji stypendiów artystycznych w latach 2013- 2016, członkini Rady Kobiet Prezydenta Wrocławia w latach 2014-2016. Krajewska jest także laureatką nagrody „Laterna Magica” MKiDN i Nagrody Prezydenta Wrocławia.
Magdalena Sroka jest absolwentką Uniwersytetu Jagiellońskiego (filologia polska, specjalizacja: teatrologia) w Krakowie, menedżerką kultury, producentką i koordynatorką międzynarodowych projektów, znawczynią problematyki związanej z kulturą i sztuką. W latach 1998-2003 związana była z Biurem Festiwalowym Kraków 2000, w którym odpowiadała za projekty kulturalne związane z otrzymanym przez Kraków tytułem Europejskiej Stolicy Kultury. Była współautorką pierwszej strategii promocji Krakowa na lata 2003-2007. Współpracowała z biurem programowym EXPO 2005. Była też twórczynią Krakowskiej Komisji Filmowej i Regionalnego Funduszu Filmowego w Krakowie oraz ekspertką Kongresu Kultury Polskiej. W latach 2008-2010 roku była dyrektorką Krakowskiego Biura Festiwalowego, organizującego krakowskie wydarzenia kulturalne. W latach 2010-2015 była wiceprezydentem Krakowa ds. kultury i promocji miasta. W latach 2015-2017 była dyrektorką Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w Warszawie.
Aleksandra Szymańska jest menedżerką kultury, specjalistkąa w zakresie polityki kulturalnej, producentką wydarzeń. Związana kilka lat z polskim rynkiem fonograficznym (management polskich artystów) oraz medialnym (m.in. dyrektor wydawniczy w G+J Gruner + Jahr Polska). Zaangażowana w niezależne projekty kulturalne. W latach 2008-2011 odpowiedzialna za strategię i zespół projektu Gdańsk i Metropolia – Europejska Stolica Kultury 2016. Od marca 2011 jest dyrektorką Instytutu Kultury Miejskiej w Gdańsku.
Michał Merczyński jest polskim kulturoznawcą, animatorem kultury, menedżerem instytucji oraz festiwali kulturalnych. Ukończył kulturoznawstwo na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Uzyskał także dyplom European Diploma in Cultural Art Management. W latach 1984–1989 pracował jako menedżer Orkiestry Ósmego Dnia, z kolei w 1991 roku zainicjował Międzynarodowy Festiwal Teatralny MALTA (w 2009 roku przemianowany na Malta Festival Poznań), obejmując stanowisko dyrektora tego festiwalu. Kierował także Towarzystwem Muzycznym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu, Teatrem Rozmaitości w Warszawie, Festiwalem Dialogu Czterech Kultur, Polskim Instytutem Sztuki Filmowej. W 2005 został dyrektorem Polskiego Wydawnictwa Audiowizualnego, przekształconego w 2009 roku w Narodowy Instytut Audiowizualny (aktualnie Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny). Był w gronie ekspertów Programu Kultura 2007–2013 prowadzonego przez Komisję Europejską, opracował polską prezentację artystyczną na Expo 2000 w Hanowerze. Koordynował Krajowy Program Kulturalny Polskiej Prezydencji w Radzie Unii Europejskiej.
Kuba Szreder jest wykładowcą na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Po ukończeniu socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim pracował jako niezależny kurator interdyscyplinarnych projektów z pogranicza sztuki, działań publicznych, krytycznej refleksji i społecznych eksperymentów. Jest redaktorem wielu książek i katalogów oraz autorem tekstów z zakresu socjologii i teorii sztuki publikowanych w Polsce i poza jej granicami. Jego pierwsza autorska książka „ABC Projektariatu” została wydana w 2016 roku przez Fundację Bęc Zmiana. W 2009 roku zainicjował Wolny Uniwersytet Warszawy, z którym przeprowadził szereg programów badawczych dotyczących współczesnych systemów produkcji kulturowej. W swojej pracy teoretycznej analizuje obecne formy produkcji kulturowej w kontekście późnego kapitalizmu. W 2015 roku obronił doktorat na Loughborough University School of the Arts o politycznych i ekonomicznych aspektach niezależnych projektów kuratorskich.
