„Nie było prośby, której by nie spełnił, nie było zadania, którego by się nie podjął. Bycie częścią zespołu było dla niego rzeczą najważniejszą, a życiową dewizą: musimy sobie pomagać. Będzie nam brakować jego codziennych porannych obchodów po firmie. Wchodził do każdego pokoju – przywitać się i zamienić kilka słów”.
„Chciałbym podziękować za wszystko, czego mnie nauczyłeś. Za wszystkie chwilę spędzone razem – w pracy i poza nią. Za pomoc w zakupie malucha i ogarnięcie papierkowych spraw <3. Dziękuję, że bez zastanowienia pomagałeś za każdym razem, gdy ktoś potrzebował pomocy. Wprowadzałeś do naszego życia wiele uśmiechu i przeżyliśmy razem wiele zabawnych chwil. Na zawsze pozostaniesz w naszych sercach”.
„»Ktoś tutaj był i był, a potem nagle zniknął i uporczywie go nie ma…« Już nie ma Daniela…? To jedna z tych sytuacji, w których naprawdę trudno znaleźć odpowiednie słowa. Właściwie chce się wrzeszczeć, że to niesprawiedliwe i okrutne, że tak nie można! Nie wyobrażam sobie Impartu, kolejnego wydarzenia, wystawy, festiwalu, zwykłego dnia bez Daniello, bez Jego »spoko, damy radę« i niewyczerpanych pokładów pozytywnej energii. Dziękuję (-emy) Ci, że byłeś. Wierzę, że dla wielu z nas zawsze będziesz”!
„Odszedłeś tak nagle, tak niespodziewane, tak szybko. Z kim będę teraz rozmawiać, z kim będę się śmiać, kto mnie przytuli w smutnych chwilach, kto mi pomoże? Nie rozumiem i nie wierzę w to, że Cię już nie ma, że już nie przyjdziesz do mnie i nie powiesz po prostu »Cześć, piękna«. Będę bardzo za Tobą tęsknić. Do zobaczenia”.
Najszczersze wyrazy współczucia dla rodziny i bliskich.
Dyrekcja i pracownicy Strefy Kultury Wrocław
