Mury 2016 – Gęby Witkacego

W ramach projektu „Wrocław – wejście od podwórza” będącego elementem programu Sztuki Wizualne ESK Wrocław 2016 Europejskiej Stolicy Kultury Wroclaw 2016 na terenie Zakładu Karnego nr 1 zaprezentowane zostały efekty inicjatywy artystycznej MURY 2016 – GĘBY WITKACEGO (otwarte, nocne, multimedialne prezentacje na murach więziennych dzieł plastycznych, parateatralnych i fotograficznych autorstwa osadzonych w tym zakładzie).

Mur ograniczający wolność, izolujący, stał się ekranem, elementem łączącym, pozwalającym na afirmację emocji, wyobraźni i wrażliwości w monumentalnej formie, skierowanej dla szerokiego widza, ze szczególnym uwzględnieniem mieszkańców najbliższej okolicy – dzielnicy Nadodrze. Główna część prezentacji powstała w ramach programu Sztuk Wizualnych Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016 (pastele – inspiracja Firmą Portretową i gęby - nawiązanie do fotografii artysty). Pokazane zostały także lalki artystyczne (postacie z dramatów Witkacego) – efekt warsztatów rękodzieła. Proces twórczy poprzedzony został wykładami teoretycznymi prezentującymi życie i twórczość Witkiewicza oraz tło artystyczne epoki.

Zajęcia prowadziła Elżbieta Golińska – aktorka Teatru Współczesnego i Marek Tybur – historyk sztuki. Współorganizatorem projektu jest Stowarzyszenie na Rzecz Osób Wykluczonych i Zagrożonych Wykluczeniem Społecznym „Podwale Siedem”.

Inicjatywa artystyczna GĘBY WITKACEGO wpisuje się w projekt Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. Polega na przygotowaniu, przeprowadzenia i prezentacji szczególnych wydarzeń artystycznych mających na celu aktywizację kulturalną osadzonych w ZK nr 1 oraz mieszkańców dzielnicy Nadodrze. Nowatorstwo projektu zasadza się na włączeniu w działalność kulturotwórczą osób osadzonych i zagrożonych wykluczeniem społecznym za pomocą nie tylko ich dzieł plastycznych, ale też oryginalnych, nieistniejących w kraju form publicznej prezentacji artystycznej związanej z tym środowiskiem (nocna, multimedialna ekspozycja na więziennych murach w monumentalnej formie). Istnienie tego programu, wyjście z nim za mury, na podwórko, na ulicę, będzie miało wpływ nie tylko na zmianę wizerunku osadzonych w ZK, słusznie zresztą kojarzącego się z winą i karą, ale i stworzenie innego, bogatszego obrazu dzielnicy Nadodrze (najbliższego otoczenia Zakładu). Pokazy dzieł artystów więziennych, skierowane do szerokiego widza, stać się mogą trwałą wartością kulturalną, godną upowszechnienia i być może parking-podwórko na stałe zaistnieją jako miejsce sztuki łączącej mieszkańców więzienia z mieszkańcami dzielnicy.