„Adoracja ołbina” to specyficzny rodzaj obserwacji dziesięciu sąsiadujących ze sobą podwórek, przeprowadzony w pierwszej połowie lipca 2015 r. To wielogodzinne bycie i trwanie w konkretnej przestrzeni, wnikliwa obserwacja terenu podwórek. Krajobraz podwórka został osadzony w konkretach: liczbach, przedmiotach, faktach. Przedstawienie słowno-liczbowe działa na wyobraźnię, rozszerza pole naszej percepcji, zaskakuje i obnaża materię.
Na podwórkach zarejestrowaliśmy znaczną ilość napisów na murach o charakterze antypolicyjnym, antysystemowym, abstrakcyjnym, ale również wiele o wydźwięku filozoficznym czy miłosnym. I właśnie te ostatnie stały się inspiracją do powstania na jednym z podwórek obiektu, którego istotną rolą jest użytkowość. słowo kocham, tak często funkcjonujące w przestrzeni miasta jako rodzaj manifestacji uczuć, stanęło w formie podświetlonej ławki. W ten sposób powstaje punkt w przestrzeni wspólnej, który nie tylko przez swoją konstrukcję, ale przede wszystkim treść, ma szansę chociaż na chwilę zaistnieć w świadomości mieszkańców.
Elżbieta Jabłońska zajmuje się malarstwem, rysunkiem, grafiką, fotografią, instalacją oraz działaniami typu performance. Twórczość Elżbiety Jabłońskiej, często określana przez krytykę jako postfeministyczna. Artystka po prostu pomaga dostrzec to, co zazwyczaj niewidoczne, skrywane, trudne do zaakceptowania w społeczeństwie.
Miejsce: podwórko między ulicami: Jedności Narodowej, Żeromskiego i Daszyńskiego
Projekt powstał w ramach projektu „Wrocław – wejście od podwórza” będącego częścią programu sztuk wizualnych ESK Wrocław 2016, którego kuratorem był Michał Bieniek. Realizacja działań w ramach projektu rozpoczęła się w 2015 roku, trwała do końca roku 2016.
IDEA PROJEKTU
Projekt polega na realizacji interwencji artystycznych w zaniedbanych zakątkach Wrocławia, przede wszystkim na podwórkach. Artyści działając w danej przestrzeni będą współpracować z mieszkańcami, tak by wypracowane rozwiązania były wspólną wynegocjowaną pracą.
