W pierwszych tygodniach swojego pobytu w Valletcie, Pośnik zdążyła już poznać lokalne środowisko twórcze i przedstawić koncepcję swoich działań podczas zorganizowanego 12 kwietnia spotkania z nią. Teraz nadszedł czas na podsumowanie jej rezydencji wystawą „How not to fight a city?” („Jak nie walczyć z miastem?”), która otworzy się 26 kwietnia w przestrzeni wystawienniczej Blitz.
[Valletta, 15.04.2018]
Dziś były wyjątkowo silne fale. Z wody wyłowiono tonącego mężczyznę, którego dzieci płakały na brzegu. Promy Valletta-Sliema także nie kursowały, bo z morzem jak z miastem – nie walczysz. Ewentualnie łapiesz koło ratunkowe, odpływasz nieco dalej, aby fale nie uderzały Tobą o skały i spokojnie wracasz, gdy sztorm się uspokaja. Dajmy temu miastu moment na przeczekanie. Teraz bańka ekonomicznego zamętu, turystyki, nowych inwestycji wali o brzeg. Jutro promy znów będą pływać. […]
Mieszkańcy miast codziennie mierzą się ze zmianami, które dotyczą ich funkcjonowania, co wiąże się z koniecznością ciągłej adaptacji do rzeczywistości. Adaptacja w tym przypadku nie oznacza kompromisu lub akceptacji niechcianego, lecz daje możliwość świadomego wyboru. Oportunizm i krótkoterminowa wizja zysku przyczynia się do zmiany wizerunku Valletty i jej otoczenia.
Nowe decyzje ciągną za sobą nową przyszłość. Architektura miasta zmienia się tak samo jak zmieniają się jej mieszkańcy. Dostosowuje się do nowych funkcji, często ukrywając się za historycznymi fasadami. Wszechobecna ewolucja miasta ze „zwyczajnie do życia” do „tętniącego życiem”, po czym pojawiająca się ponowna tęsknota zmiany z „tętniącego życiem” do „zwyczajnie do życia”.
Ten linearny system zależności oparty na formie koła stanowi pewnego rodzaju ograniczenie, z którym człowiek próbuje walczyć. Jednakże, w efekcie końcowym popycha w kierunku nowych i kreatywnych rozwiązań, które mają na celu znaleźć odpowiedź na pytanie „Jak nie walczyć z miastem?”.
Natalia Pośnik łączy swoje wykształcenie związane z architekturą z medium fotografii, aby przeanalizować i odkryć charakter miasta oraz zbadać związek między przestrzenią a czasem. Jej projekt „Jak nie walczyć z miastem” ma na celu scharakteryzować miasto wielopłaszczyznowe zarówno w kontekście jego historii, jak i mieszkańców i wielu kultur, które reprezentują.
