Zaproszenie na rezydencję do Piechowic-Michałowic dwóch artystów teatru Akhe z Rosji stało się okazją do konfrontacji uprzedzeń, lęków związanych z inną kulturą, realnym człowiekiem, Maksim Isaev i Pavel Semchenko, oraz artyści z Teatru Cinema – Małgorzata Walas-Antoniello, Izabela Terek-Jopkiewicz, Anna Krych, Zbigniew Szumski i Tadeusz Rybicki poprzez działania we wspólnej przestrzeni, wymianę idei i doświadczeń, stworzyli platformę dla międzynarodowego dialogu na polu sztuki. Stowarzyszenie ma na swoim koncie wiele podobnych działań, które pomagają edukować i kształtować postawy otwartości i tolerancji. Ze względu na szczególnie ważną dla obszaru interwencji artystycznych tematykę oswajania z „obcym”, poprzez efemeryczne, drobne działania przede wszystkim wśród młodzieży i mieszkańców Jeleniej Góry oraz Piechowic-Michałowic, projekt teatralny „Zrozumieć Świat. Proces/Codzienność” okazał się dużym sukcesem.
W ramach rezydencji odbyły się zarówno warsztaty z młodzieżą szkolną, warsztaty z mieszkańcami regionu, jak i spotkania artystów-rezydentów w grupach roboczych. Pracując nad przysłowiami i przypowieściami z naszego regionu, aktorzy stawiali uczestnikom i widzom pytanie o tożsamość dolnośląską. Punktem wyjścia do pracy był znany im doskonale z życia codziennego specyficzny pejzaż, pełen tęsknoty i resentymentów, ale też przesiąknięty dynamiką związaną z adaptacją do nowego, odmiennego miejsca. Tę specyfikę doświadczeń członkowie międzynarodowej grupy starali się wykorzystać podczas pracy.
Główną osią tematyczną warsztatów teatralnych stało się dla rezydentów hasło – „Zrozumieć świat. Bajki i ludowe opowieści jako źródło wiedzy o korzeniach tożsamości”. Podczas spotkań z młodzieżą z Zespołu Szkół Ogólnokształcących i Technicznych im. Jędrzeja Śniadeckiego w Jeleniej Górze oraz dorosłymi uczestnikami warsztatów w Miejskim Domu Kultury Muflon w Sobieszowie rezydenci badali, jak bajki, przypowieści, przysłowia są niezbywalnym elementem tożsamości narodowej. Swoje refleksje ukazali w przedstawieniu „Dom”. Ten sam punkt wyjścia do pracy grupa postawiła również podczas spotkań roboczych, jednak lipcowa tragedia w Nicei (atak terrorystyczny z 14.07) i związane z nią emocje zakłóciły przyjęty tok działań, a wypracowany podczas wcześniejszych prób spektakl uległ dekonstrukcji.
„Pierwszy pokaz pt. Dom okazał się krainą niewinności, której domyślamy się w przypowieściach i bajkach. Drugi, Nicea/14 VII, był wyjściem z krainy niewinności i wejściem w krainę dojrzałości ułomnej, pełnej uprzedzeń i strachu” - tak o sytuacji mówią sami twórcy.
Spotkanie artystów związanych z dwiema grupami teatralnymi nie tylko doprowadziło do powstania dwóch pełnowartościowych przedstawień, lecz również wpłynęło na późniejszą współpracę Stowarzyszenia ze środowiskiem teatralnym z Rosji.